IC 421 ist eine Balken-Spiralgalaxie vom Hubble-Typ SBbc im Sternbild Orion am Nordsternhimmel. Sie ist schätzungsweise 153 Millionen Lichtjahre von der Milchstraße entfernt und hat einen Durchmesser von etwa 150.000 Lichtjahren.
Galaxie IC 421 | ||
---|---|---|
| ||
{{{Kartentext}}} | ||
![]() | ||
AladinLite | ||
Sternbild | Orion | |
Position Äquinoktium: J2000.0, Epoche: J2000.0 | ||
Rektaszension | 05h 32m 08,6s[1] | |
Deklination | -07° 55′ 06″[1] | |
Erscheinungsbild | ||
Morphologischer Typ | SAB(rs)bc[1][2] | |
Helligkeit (visuell) | 14,2 mag[2] | |
Helligkeit (B-Band) | 15,0 mag[2] | |
Winkelausdehnung | 3,3′ × 2,9′[2] | |
Positionswinkel | 39°[2] | |
Flächenhelligkeit | 16,5 mag/arcmin²[2] | |
Physikalische Daten | ||
Rotverschiebung | 0.011835 ± 0.000013[1] | |
Radialgeschwindigkeit | 3548 ± 4 km/s[1] | |
Hubbledistanz vrad / H0 |
(153 ± 11) · 106 Lj (46,9 ± 3,3) Mpc [1] | |
Geschichte | ||
Entdeckung | Williamina Fleming | |
Entdeckungsdatum | 27. Juni 1888 | |
Katalogbezeichnungen | ||
IC 421 • PGC 17407 • MCG -01-15-001 • 2MASX J05320852-0755054 • HIPASS J0532-07 |
Die Typ-IIP-Supernova SN 2013fp wurde hier beobachtet.[3]
Das Objekt wurde am 27. Juni 1888 von der US-amerikanischen Astronomen Williamina Fleming entdeckt.[4]